Een ontroerende bruiloftsrede uit 'Het meten van de wereld'. Verder is het boek niet om gek van te worden maar dat kan ook liggen aan het feit dat ik in Cambodja ben en dat het hier 40 graden is.
Hij stond op, slikte en zei dat hij niet verwacht had dat hij iets als geluk zou vinden, en in wezen geloofde hij er ook nu niet in. Het leek hem een rekenfout, een vergissing, waarvan hij alleen maar hoopte dat niemand haar zou ontdekken.
Niet meer en niet minder. Ik moet er weer bij huilen. Dat kan helaas ook liggen aan die veertig graden.
February 16, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment